Özlem Üner

İstanbul 4 mevsim demek, 4 mevsimi bir arada yaşamak demek...

İlkbaharım, Sonbahar, Yazım Kış demek...

İstanbul ilkbahar demek, benim çocukluğum demek, 

Kurtuluştan Maçka’ya yürüyerek okula gitmek, caddelerde ilk

özgürlüğü hissetmek demek... Vitrinlere bakmak demek, Gorbon Işıl

tasarımlarına hayran olmak demek....

Evet! İstanbul benim için  yürüyüş demek,  İstanbul Yaz demek,

Nişantaşı’ndan Akaretler’e, Kabataş’tan Cihangire, Karaköy’den

Galata’ya, İstiklal’e yürümek demek....İstanbul tabi ki Beyoğlu

demek,  en üst katında 15 yıl yaşadığım, devasal pencereleri, kapıları

ve koridoruyla ruhumun at koşturduğu tarihi Çorlu apartmanı

demek...arkadaşlıklar, kafeler, meyhaneler demek İstanbul...

İstanbul, sanat demek, müzik, resim demek... muhteşem dekorlarıyla,

kostümleriyle  opera, bale demek , Mengü Ertel afişleriyle AKM

demek ....Emek sineması, Atlas pasajı demek, gişe  kuyruklarında

soğukta beklemek demek...İstanbul kış demek, 

Arkadaşlarla coşmak demek,

Soho, Dulcinea demek, Hayal Kahvesi, Mojo  demek...

Sahaflarda kitap aramak demek...Homer’de, Mefisto’da kitapların

,dergilerin arasında,  kaybolmak demek...

İstanbul nostalji demek...

İstanbul yalnızlık demek , vapura atlayıp, dalgaları, martıları

izlemek,  şehrin siluetine hayran olmak demek....

İstanbul demek, tek başına olmak, kimseye ihtiyaç duymaksızın dolu

dolu yaşayabilmek demek......

İstanbul var olmak demek ....